Emotie als superpower; de vier elementen om aan je EQ te werken

Mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik – op z’n zachtst gezegd – geen ochtendmens ben. Dus als een keynote op een congres al om 8 uur in de ochtend begint, waardoor ik rond 6 uur op moet staan, ben ik niet blij.

Zo’n ochtend was het toen Jeanne en ik naar de keynote van Sarah Blakeley gingen.

Sarah is Amerikaanse onderneemster en oprichtster van Spanx. Spanx is bekend en groot geworden door het ontwerpen van ‘shapewear’ voor vrouwen. Sarah ontwierp bijvoorbeeld een panty die goed en netjes staat onder nette kleding, met name witte broeken.

Terug naar die vroege ochtend: mopperend en hunkerend naar koffie nam ik plaats. Sarah werd op z’n Amerikaans aangekondigd: met veel poeha werden al haar successen opgesomd, waarbij de aandacht nadrukkelijk ging naar hoeveel omzet haar bedrijf inmiddels maakte. Toen ze opkwam zag ik een perfecte Amerikaanse vrouw met haar dat urenlang gestyled was en iets te witte tanden met een te vrolijke glimlach.

Sarah maakte bij mij geen kans.

Maar tijdens haar keynote deed ze iets wat mij totaal verbaasde. Zo erg zelfs, dat Jeanne en ik besloten er een podcast over te maken. In dit artikel neem ik je mee in wat Sarah deed, en wat dat weer met mij deed.

Tijdens de keynote vertelde Sarah over haar jeugd, over de scheiding van haar ouders, over hoe haar vader haar leerde dat fouten maken helemaal niet erg was. Haar vader vroeg haar bijvoorbeeld elke week welke fout ze die week gemaakt had. Nadat ze klaar was met vertellen, was hij trots op haar en bespraken ze samen wat ze van de fout leerde.

Ook vertelde ze dat ze in haar auto cassettebandjes van Wayne Dyer luisterde, met lessen over persoonlijke ontwikkeling. Ze had de bandjes echt altijd op staan. Het was zelfs zo erg dat vrienden op een gegeven moment niet meer met haar mee wilden rijden, zo vertelde ze met enige zelfspot.

Ik merkte dat ik een klein beetje begon te ontdooien.

Ze vertelde verder over ervaringen en lessen uit haar leven. Bijvoorbeeld dat ze bij Disney World werkte waar ze heel graag Goofy wilde zijn, maar omdat ze te klein was, kreeg ze alleen de kans om een Chipmunk te spelen.

En dat ze in het begin van haar carrière een interview gaf op de BBC, een uitgelezen kans om haar producten te promoten! Op de nationale televisie van Groot-Brittanië legde ze enthousiast uit hoe haar shapewear vrouwen hielp om hun ‘fanny’ er beter uit te laten zien. Pas achteraf hoorde ze dat er een verschil is tussen Amerikaans en Brits Engels rondom het woord fanny. Daar waar ze er in Amerika de bilpartij mee bedoelen, betekent het in de UK het vrouwelijk geslachtsdeel. Oeps!! Vandaar dat de presentator zo awkward had gereageerd.

Aan de hand van deze verhalen werd me duidelijk: Sarah neemt zichzelf niet zo serieus als ik dacht toen ze aangekondigd werd en opkwam. Ze was eigenlijk best verfrissend!

Ik wil nog één van haar verhalen met je delen, omdat het zo kenmerkend is voor Sarah’s combinatie van durf, zelfspot en kwetsbaarheid.

In de beginjaren van haar organisatie had Sarah investeerders nodig. Ze mocht na jaren proberen langskomen bij een hele rijke investeerder. Ze kreeg maar vijf minuten de tijd. Het was zo’n belangrijk moment dat ze zelfs haar geluksrugzak mee had genomen. Terwijl ze in gesprek was met de investeerder en de minuten voorbij vlogen, voelde ze aan dat haar punten niet goed overkwamen en ze de aandacht van de investeerder verloor. Toen de 5 minuten bijna voorbij waren, raapte ze haar moed bij elkaar en vroeg ze de investeerder mee naar het toilet. Daar deed ze haar broek naar beneden en liet ze haar, in haar eigen Spandex gestoken billen zien. “Kijk naar mijn kont!”, riep ze enthousiast naar haar potentiële investeerder. En deze vrouw raakte direct enthousiast. De deal werd gesloten!

De zaal barstte in lachen uit. Met mij er bij. Sarah toonde zichzelf kwetsbaar, grappig en innemend. Ze legde uit dat ze gedurende haar leven had besloten om haar ‘embarrasing moments’ niet langer te verbergen of gewoon maar te accepteren, maar juist actief te delen met mensen. Dit heeft zo’n ontwapenend effect dat er, zo blijkt uit haar leven, hele sterke connecties met andere mensen ontstaan.

Zo liet Sarah ons één ding heel duidelijk voelen: kwetsbaarheid is een superpower!

‍

En ik? Ik was niet alleen maar ontdooid, ik was in vuur en vlam!
Jan-Peter

Luister de podcast hier via Spotify
Luister de podcast hier via Apple


Kijk hieronder naar de podcast via Youtube

‍